I po sztormie

I po sztormie Ogarnęło mnie dziwne uczucie, zatopiło mą tęsknotę do Ciebie. Jak morze , koralowe zachody słońca pochłania. Dmucham w swój żagiel porwany zimnym wiatrem konwulsyjnych myśli. Gdzieś w niebie pustka się zrobiła, rozmyta słoną bryzą niefartu. Ostatkiem sił wchodzę na grzbiet fali mijającego uczucia. Spadam w milczącą toń odmętu, topiąc łzę w lustrze słonej rozpaczy... annaG

zdjęcie - www.martinpociecha.eu

#czytelnia #sligo